Od kilku lat poszczególne kraje europejskie dążą do zmniejszenia zużycia energii wymaganej do ogrzania budynku i zapewnienia w nim stałego dostępu do ciepłej wody. W tym celu w Polsce powstała ustawa z dnia 29 sierpnia 2014 r., która jest zgodna z dyrektywą unijną o charakterystyce energetycznej budynków. Ma ona doprowadzić do redukcji zużycia energii w obiektach, które już istnieją lub dopiero powstają.

Najważniejsze wytyczne ustawy z 2014 roku

Ustawa o charakterystyce energetycznej budynków (Dz., U. z 2014 r., poz. 1200) została uchwalona 29 sierpnia 2014 roku przez Sejm. Jej przepisy weszły w życie już 23 września. Głównym założeniem ustawy było nałożenie na ministra infrastruktury i rozwoju obowiązku stworzenia projektu obejmującego całą Polskę. Miał on prowadzić do powstawania większej ilości budynków o niewielkim zużyciu energii.

Ta sama ustawa zawiera definicję charakterystyki energetycznej budynków. W myśl niej jest to zbiór danych oraz wskaźników energetycznych obiektu lub jego części, które określają zapotrzebowanie na energię wymaganą do prawidłowego użytkowania budynku.

Ustawa o charakterystyce energetycznej budynków – zmiany z marca 2015 roku

W marcu 2015 roku do ustawy wprowadzono zmiany. Dotyczyły one m.in. przepisów odnośnie do świadectw energetycznych i kontroli systemów klimatyzacji oraz ogrzewania. Pojawiły się również nowe regulacje, które dotyczyły weryfikacji przygotowanych świadectw energetycznych oraz protokołów po przeglądach urządzeń klimatyzacyjnych i kotłów.

Ustawa o charakterystyce energetycznej budynków – zmiany z marca 2015 roku

Zmiana z marca 2015 dotyczyła również zwolnienia z obowiązku przygotowania świadectwa właściciela lub zarządcy domków jednorodzinnych. Charakterystyka powstaje już na etapie projektowania i stanowi niezbędną informację o potencjalnym zużyciu energii. Ustawa zobligowała jedynie odpowiednie podmioty do przygotowania świadectwa w przypadku wynajmu lub sprzedaży domku jednorodzinnego.

Najważniejsze założenia ustawy

Ustawa o charakterystyce energetycznej określa, kto i w jakich okolicznościach powinien przygotować świadectwo energetyczne. Pierwotna treść ustawy obowiązek ten nakładała na wszystkie budynki. Po zmianach z 2015 roku zwolnione są z niego domki jednorodzinne (o ile nie są wynajmowane lub sprzedawane), zabytkowe kamienice, kościoły i budynki mieszkalne, które użytkuje się nie dłużej niż cztery miesiące w roku.

Samo świadectwo ma być ważne przez dziesięć lat, jednak może utracić ważność przed upływem tego okresu. Powodem są przeprowadzone roboty budowlane, które mogą zmienić charakterystykę energetyczną obiektu.

Ustawa powołuje także do życia centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków. Jest to system teleinformatyczny prowadzony przez ministra odpowiedzialnego za budownictwo. Rejestr zawiera świadectwa charakterystyki energetycznej oraz dane osób, które są uprawnione do ich przygotowywania.

Ustawa o charakterystyce energetycznej budynków 2019 nie zmieniła się znacząco w porównaniu do roku 2015. Zmiana dotyczy jednak ulgi podatkowej, tzw. ulga termomodernizacyjna. Jest ona częścią ustawy i zarazem sposobem na zachęcanie inwestorów do zmieniania charakterystyki energetycznej budynków. Ulgę rozszerzono o domki jednorodzinne, co jest kolejnym krokiem w kierunku spełniania założeń ustawy.

Masz problem ze zrozumieniem ustawy? Skontaktuj się z nami, a odpowiemy na wszystkie pytania.